Minor fixes
Sat, 1 Sep 2012 00:00:02 -0400
-1353 +1353
و نيز خدا پذيرفت توبه آن سه تن را كه از جنگ تخلف كرده بودند، تا آنگاه كه زمين با همه گشادگيش بر آنها تنگ شد و جان در تنشان نمىگنجيد و خود دانستند كه جز خداوند هيچ پناهگاهى كه بدان روى آورند ندارند. پس خداوند توبه آنان بپذيرفت تا به او باآزيند، بازآيند، كه توبهپذير و مهربان است.
ch.jian renamed to zh.jian + minor fixes
Sun, 2 Jan 2011 04:33:35 -0500
-516 +516
مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمههايتان و خالههايتان و دختران برادران و دختران خواهرانتان و زنانى كه شما را شير دادهاند و خواهران شيريتان و مادران زنانتان بر شما حرام شدهاند. و دختران زنانتان كه در كنار شما هستند، هرگاه با آن زنان همبستر شدهايد بر شما حرام شدهاند. ولى اگر همبستر نشدهايد، گناهى مرتكب نشدهايد. و نيز آنان زنان پسرانى كه از پشت شما هستند بر شما حرام شدهاند. و نبايد دو خواهر را در يك زمان به زنى گيريد، مگر آنكه پيش از اين چنين كرده باشيد. هر آينه خدا آمرزنده و مهربان است.
-518 +518
هر كس را كه توانگرى نباشد تا آزادزنان مؤمنه را به نكاح خود درآورد از كنيزان مؤمنهاى كه مالك آنها هستيد به زنى گيرد. و خدا به ايمان شما آگاهتر است. همه از جنس يكديگريد. پس بندگان را به اذن صاحبانشان نكاح كنيد و مهرشان را به نحو شايستهاى بدهيد. و بايد كه پاكدامن باشند نه زناكار و نه از آنها كه به پنهان دوست مىگيرند. و چون شوهر كردند، هرگاه مرتكب فحشا شوند شكنجه آنان نصف شكنجه آزادآنان آزادزنان است. و اين براى كسانى است از شما كه بيم دارند كه به رنج افتند. با اين همه، اگر صبر كنيد برايتان بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است.
Several fixes
Tue, 14 Sep 2010 00:38:47 -0400
-1 +1
به به نام خداى بخشاينده مهربان
Major spacing and punctuation fixes
Fri, 4 Jun 2010 19:56:23 -0400
-1 +1
به به نام خداى بخشاينده مهربان
-29 +29
آن خداوندى كه زمين را چون فراشى بگسترد، و آسمان را چون بنايى بيفراشت ، بيفراشت، و از آسمان آبى فرستاد، و بدان آب براى روزى شما از زمين هر گونه ثمرهاى برويانيد، و خود مىدانيد كه نبايد براى خدا همتايانى قرار دهيد.
-313 +313
اگر با تو به داورى برخيزند بگوى: من و پيروانم در دين خويش به خدا اخلاص ورزيديم. به اهل كتاب و مشركان بگو: آيا شما هم به خدا اخلاص ورزيدهايد؟اگر ورزيدهايد؟ اگر اخلاص ورزيدهاند پس هدايت يافتهاند و اگر رويگردان شدهاند، بر تو تبليغ است و بس، و خدا بندگان را مىبيند.
-327 +327
فرزندانى بودند، برخى از نسل برخى ديگر پديد آمده. و خدا شنوا و داناست . داناست.
-336 +336
اى مريم، از پروردگارت اطاعت كن و سجده كن و با نمازگزاران نماز بخوان . بخوان.
-420 +420
تا گروهى از كافران را هلاك كند، يا خوار گرداند. آنگاه نوميد بازگردند . بازگردند.
-497 +497
مهر آنان زنان را به طيب خاطر به آنها بدهيد. و اگر پارهاى از آن را به رضايت به شما بخشيدند بگيريد كه خوش و گوارايتان خواهد بود.
-500 +500
از هر چه پدر و مادر و خويشاوندان به ارث مىگذارند، مردان را نصيبى است. و از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان به ارث مىگذارند چه اندك و چه بسيار آنان زنان را نيز نصيبى است، نصيبى معيّن.
-525 +525
آرزو مكنيد آن چيزهايى را كه بدانها خدا بعضى از شما را بر بعضى ديگر برترى داده است. مردان را از آنچه كنند نصيبى است و آنان زنان را از آنچه كنند نصيبى. و روزى از خدا خواهيد كه خدا بر هر چيزى آگاه است.
-565 +565
و از ميان شما كسى است كه در كارزار درنگ مىكند. و چون به شما بلايى رسد ، رسد، مىگويد: خدا در حق من چه انعامى كرد كه در آن روز همراهشان نبودم.
-625 +625
و از آن خداست آنچه در آسمانها و زمين است، و خدا كارسازى را كافى است . است.
-699 +699
نفسش او را به كشتن برادر ترغيب كرد، و او را كشت و از زيانكاران گرديد . گرديد.
-718 +718
ميانشان بر وفق آنچه خدا نازل كرده است حكم كن و از خواهشهاشان پيروى مكن و از ايشان بپرهيز كه مبادا بفريبندت تا از بعضى از چيزهايى كه خدا بر تو نازل كرده است سرباز زنى. و اگر رويگردان شدند بدان كه خدا مىخواهد آنان را به پاداش برخى گناهانشان عقوبت كند، و هر آينه بسيارى از مردم نافرمانند . نافرمانند.
-988 +988
هر امتى را مدت عمرى است. چون اجلشان فراز آيد، يك ساعت پيش و پس نشوند . نشوند.
-1002 +1002
ساكنان اعراف مردانى را كه از نشانيشان مىشناسند آواز دهند و گويند: آن خواسته كه گرد آورده بوديد و آن همه سركشى كه داشتيد شما را فايدهاى نبخشيد . نبخشيد.
-1035 +1035
شما به جاى آنان زنان با مردان شهوت مىرانيد. شما مردمى تجاوزكار هستيد.
-1037 +1037
لوب لوط و خاندانش را نجات داديم. جز زنش كه با ديگران در شهر ماند.
-1098 +1098
گفت: اى موسى، من تو را به پيامهايم و سخن گفتنم از ميان مردم برگزيدم ، برگزيدم، پس آنچه را به تو دادهام فرا گير و از سپاسگزاران باش.
-1382 +1382
سواى خدا چيزهايى را مىپرستند كه نه سودشان مىرساند نه زيان. و مىگويند:اينها مىگويند: اينها شفيعان ما در نزد خدايند. بگو: آيا به خدا از چيزى خبر مىدهيد كه در زمين و آسمان از آن سراغى ندارد؟ خدا منزه است و از آنچه با او شريك مىسازيد، فراتر است.
-1398 +1398
بگو: آيا از اين بتان شما كسى هست كه چيزى را بيافريند، و باز زنده كند؟بگو: كند؟ بگو: خداى يكتا مخلوقات را مىآفريند و باز زنده مىكند. پس چگونه از حق منحرفتان مىكنند؟
-1551 +1551
و قومش شتابان نزد او آمدند و آنان پيش از اين مرتكب كارهاى زشت مىشدند. لوب لوط گفت: اى قوم من، اينها دختران من هستند. براى شما پاكيزهترند. از خدا بترسيد و مرا در برابر مهمانانم خجل مكنيد. آيامرد خردمندى در ميان شما نيست؟
-1599 +1599
با اين قرآن كه به تو وحى كردهايم، بهترين داستان را برايت حكايت مىكنيم ، مىكنيم، كه تو از اين پيش از بىخبران بودهاى.
-1615 +1615
كاروانى آمد. آبآورشان را فرستادند. دلو فرو كرد. گفت: مژدگانى، اين پسرى است. او را چون متاعى پنهان ساختند و خدا به كارى كه مىكردند آگاه بود . بود.
-1631 +1631
پس با آن نشانها كه ديده بودند، تصميم كردند كه چندى به زندانش بيفكنند . بيفكنند.
-1654 +1654
برادران يوسف آمدند و بر او داخل شدند، آنها را شناخت و آنها نشناختندش . نشناختندش.
-1657 +1657
گفتند: ما او را به اصرار از پدر خواهيم خواست و اين كار را خواهيم كرد . كرد.
-1676 +1676
چون از او نوميد شدند، مشاورت را به كنارى رفتند و بزرگ ترينشان گفت: آيا نمىدانيد كه پدرتان از شما به نام خدا پيمان گرفته و پيش از اين نيز در حق يوسف تقصير كردهايد؟ من از اين سرزمين بيرون نمىآيم تا پدر مرا رخصت دهد ، دهد، يا خدا درباره من داورى كند، كه او بهترين داوران است.
-1791 +1791
اى پروردگار ما، مرا و پدر و مادرم و همه مؤمنان را در روز شمار بيامرز . بيامرز.
-1794 +1794
مردم را از آن روز كه عذاب فرا مىرسد بترسان. ستمكاران مىگويند: بار خدايا ، خدايا، ما را اندكى مهلت ده تا دعوت تو را اجابت كنيم و از پيامبران تو پيروى كنيم. آيا شما پيش از اين سوگند نمىخورديد كه هرگز زوال نمىيابيد؟
-1802 +1802
اين پيامى است براى مردم، تا بدان بيمناك شوند و بدانند كه اوست خداى يكتا ، يكتا، و تا خردمندان پند گيرند.
-1908 +1908
بارهايتان را به شهرهايى كه جز به رنج تن بدانها نتوانيد رسيد، حمل مىكنند ، مىكنند، زيرا پروردگارتان رئوف و مهربان است.
-1921 +1921
آنهايى را كه به جاى الله به خدايى مىخوانند، نمىتوانند چيزى بيافرينند ، بيافرينند، و خود مخلوقند.
-1927 +1927
پيشينيانشان حيلت ساختند. فرمان خدا در رسيد و آن بنا را از پايه ويران ساخت و سقف بر سرشان فرود آمد و از سويى كه نفهميدند، عذاب آنان را فروگرفت . فروگرفت.
-1939 +1939
تا آنجا كه مىتوانستند به خدا قسم خوردند، كه خدا كسانى را كه مىميرند به رستاخيز زنده نمىكند. آرى اين وعدهاى است كه انجام دادن آن بر عهده اوست ، اوست، ولى بيشتر مردم نمىدانند.
-2051 +2051
با خداى يكتا، خداى ديگرى به خدايى مگير، كه نكوهيده و خوار خواهى ماند . ماند.
-2213 +2213
گفت: اگر فراموش كردهام مرا بازخواست مكن و بدين اندازه بر من سخت مگير . مگير.
-2262 +2262
اى يحيى، كتاب را به نيرومندى بگير. و در كودكى به او دانايى عطا كرديم . كرديم.
-2301 +2301
و در اين كتاب، موسى را ياد كن. او بندهاى مخلص و فرستادهاى پيامبر بود . بود.
-2729 +2729
براى آن است كه مىكوشيم خيرى به آنها برسانيم؟ نه، كه آنان در نمىيابند . نمىيابند.
-3214 +3214
چرا از روى شهوت به جاى آنان زنان به مردان مىگراييد؟ شما مردمى نادان هستيد.
-3232 +3232
و پروردگار تو فضل خود را بر مردم ارزانى مىدارد، ولى بيشترينشان شكر نمىگويند . نمىگويند.
-3255 +3255
براى آنها كه ايمان مىآورند داستان راستين موسى و فرعون را بر تو مىخوانيم . مىخوانيم.
-3289 +3289
و موسى گفت: پروردگار من به آن كسى كه از جانب او به هدايت آمده است و عاقبت پسنديده در آن سراى از آن اوست، آگاهتر است. زيرا ستمكاران رستگار نمىشوند . نمىشوند.
-3321 +3321
و پروردگار تو هر چه را كه در دل پنهان داشتهاند يا آشكار كردهاند مىداند . مىداند.
-3570 +3570
و تو، به آن مرد كه خدا نعمتش داده بود و تو نيز نعمتش داده بودى، گفتى:زنت گفتى: زنت را براى خود نگهدار و از خداى بترس. در حالى كه در دل خود آنچه را خدا آشكار ساخت مخفى داشته بودى و از مردم مىترسيدى، حال آنكه خدا از هر كس ديگر سزاوارتر بود كه از او بترسى. پس چون زيد از او حاجت خويش بگزارد، به همسرى تواش درآورديم تا مؤمنان را در زناشويى با زنان فرزند خواندگان خود، اگر حاجت خويش از او بگزارده باشند، منعى نباشد. و حكم خداوند شدنى است.
-3588 +3588
زنان را گناهى نيست اگر در نزد پدر و پسر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده و آنان زنان همدين و يا كنيزان خود بىحجاب باشند. و بايد از خدا بترسيد كه خدا بر هر چيزى ناظر است.
-3601 +3601
اى پروردگار ما، عذابشان را دو چندان كن و به لعنت بزرگى گرفتارشان ساز . ساز.
-3636 +3636
بگو: آن روز كه ميعاد شماست، نه ساعتى تأخير كنيد و نه ساعتى پيش افتيد . افتيد.
-3984 +3984
از اينان كس نبود مگر آنكه پيامبران را تكذيب كرد، و عقوبت من واجب آمد . آمد.
-4096 +4096
اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ خواهند گفت: خداى يكتا. بگو: پس اينهايى را كه سواى او مىپرستيد چگونه مىبينيد؟ اگر خداى يكتا بخواهد به من رنجى برساند آيا اينان مىتوانند آن رنج را دفع كنند؟يا كنند؟ يا اگر بخواهد به من رحمتى ارزانى دارد، مىتوانند آن رحمت را از من بازدارند؟ بگو: خدا براى من بس است. توكلكنندگان به او توكل مىكنند.
-4190 +4190
آفرينش آسمان و زمين از آفرينش مردم بزرگتر است، ولى بيشتر مردم نمىدانند . نمىدانند.
-4196 +4196
همچنين، آنان كه آيات خدا را انكار مىكنند، از ايمان روى برمىگردانند . برمىگردانند.
-4208 +4208
اين بدان سبب است كه به ناحق در زمين شادمانى مىكرديد و به ناز مىخراميديد . مىخراميديد.
-4235 +4235
اما قوم ثمود، هدايتشان كرديم. و آنها كورى را از هدايت بيشتر دوست مىداشتند. تا آنكه به خاطر اعمالى كه مىكردند صاعقه عذاب خواركننده آنها را فروگرفت . فروگرفت.
-4333 +4333
آنها را كه از ايشان نيرومندتر بودند هلاك كرديم. و داستان پيشينيان گذشت . گذشت.
-4353 +4353
و اين سخن را در فرزندان خود سخنى پاينده كرد، باشد كه به خدا باز گردند . گردند.
-4362 +4362
و آن شيطانها آنان را از راه خدا باز مىگردانند، ولى پندارند كه هدايتيافتگانند . هدايتيافتگانند.
-4380 +4380
چون ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتيم و همگان را غرقه ساختيم . ساختيم.
-4384 +4384
او جز بندهاى نبود كه ما نعمتش ارزانى داشتيم و مايه عبرت بنىاسرائيلش گردانيديم . گردانيديم.
-4498 +4498
و چون آيات روشنگر ما بر آنها تلاوت شود، حجتشان جز اين نيست كه مىگويند:اگر مىگويند: اگر راست مىگوييد، پدران ما را زنده كنيد.
-4559 +4559
آيا كسى كه از جانب پرردگارش دليل روشنى دارد، همانند كسانى است كه كردار بدشان در نپرشان نظرشان آراسته شده و از پى هواهاى خود مىروند؟
-4595 +4595
يا مىپنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز نزد كسانشان باز نخواهند گشت و دل به اين خوش كرده بوديد. پندار بدى داشتهايد و مردمى سزاوار هلاكت بودهايد . بودهايد.
-4755 +4755
بر آن تختهاى كنار هم چيده، تكيه مىزنند. حوريان را همسرشان مىگردانيم . مىگردانيم.
-4855 +4855
پيش از اينها قوم نوح تكذيب كرده بودند. بنده ما را تكذيب كردند و گفتند:ديوانه گفتند: ديوانه است. و به دشنامش راندند.
-5169 +5169
و عيسىبنمريم گفت: اى بنى اسرائيل، من پيامبر خدا بر شما هستم. توراتى را كه پيش از من بوده است تصديق مىكنم، و به پيامبرى كه بعد از من مىآيد و نامش احمد است، بشارتتان مىدهم. چون آن پيامبر با آيات روشن خود آمد، گفتند:اين گفتند: اين جادويى است آشكار.
-5234 +5234
شايد اگر شما را طلاق گويد پروردگارش به جاى شما زنانى بهتر از شمايش بدهد. زنانى مسلمان، مؤمن، فرمانبردار، توبهكننده، اهل عبادت و روزهگرفتن ، روزهگرفتن، خواه شوهركرده، خواه باكره.
-5265 +5265
بگو: اوست كه شما را در زمين آفريد و در قيامت نزد او گرد آورده مىشويد . مىشويد.
-5597 +5597
چشمهاى كه بندگان خدا از آن مىنوشند و آن را به هر جاى كه خواهند روان مىسازند . مىسازند.
-5615 +5615
در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و از هيچ گناهكار يا ناسپاسى اطاعت مكن . مكن.
First version
Fri, 4 Jun 2010 19:54:20 -0400
-0,0 +1,6236
به نام خداى بخشاينده مهربان
ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است.
آن بخشاينده مهربان،
آن فرمانرواى روز جزا.
تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مىجوييم.
ما را به راه راست هدايت كن:
راه كسانى كه ايشان را نعمت دادهاى، نه خشم گرفتگانِ بر آنها و نه گمراهان.
الف. لام. ميم.
اين است همان كتابى كه در آن هيچ شكى نيست. پرهيزگاران را راهنماست:
آنان كه به غيب ايمان مىآورند و نماز مى گزارند، و از آنچه روزيشان دادهايم انفاق مى كنند،
و آنان كه به آنچه بر تو و بر پيامبران پيش از تو نازل شده است ايمان مىآورند و به آخرت يقين دارند.
ايشان از سوى پروردگارشان قرين هدايتند، و خود رستگارانند.
كافران را خواه بترسانى يا نترسانى تفاوتشان نكند، ايمان نمى آورند.
خدا بر دلهايشان و بر گوششان مهر نهاده و بر روى چشمانشان پردهاى است، و برايشان عذابى است بزرگ.
پارهاى از مردم مىگويند: به خدا و روز قيامت ايمان آوردهايم. حال آنكه ايمان نياوردهاند.
اينان خدا و مؤمنان را مىفريبند، و نمىدانند كه تنها خود را فريب مىدهند.
در دلهاشان مرضى است و خدا نيز بر مرضشان بيفزوده است و به كيفر دروغى كه گفتهاند برايشان عذابى است دردآور.
چون به آنان گفته شود كه در زمين فساد مكنيد، مىگويند: ما مصلحانيم.
آگاه باشيد كه اينان خود تبهكارانند و نمىدانند.
و چون به آنان گفته شود كه شما نيز همانند ديگر مردمان ايمان بياوريد، مىگويند: آيا ما نيز همانند بيخردان ايمان بياوريم؟ آگاه باشيد، كه آنان خود بيخردانند و نمىدانند.
و چون به مؤمنان مىرسند، مىگويند: ايمان آوردهايم. و چون با شيطانهاى خويش خلوت مىكنند، مىگويند: ما با شما هستيم، ما استهزايشان مىكنيم.
خداست كه آنها را استهزا مىكند و وامىگذاردشان تا همچنان در طغيان خويش سرگردان بمانند.
اينان گمراهى را به هدايت خريدند، پس تجارتشان سود نكرد و در شمار هدايت يافتگان درنيامدند.
مثلشان، مثل آن كسى است كه آتشى افروخت، چون پيرامونش را روشن ساخت، خدا روشنايى از آنان بازگرفت و نابينا در تاريكى رهايشان كرد.
كرانند، لالانند، كورانند، و بازنمىگردند.
يا چون بارانى سخت در ظلمت همراه با رعد و برق از آسمان فرود آيد، تا مباد كه از بانگ صاعقه بميرند، انگشتان خويش در گوشها كنند. و خدا بر كافران احاطه دارد.
نزديك باشد كه برق ديدگانشان را نابينا سازد، هرگاه كه بردَمد چند گامى برمىدارند، و چون خاموش شود، از رفتن بازايستند. اگر خدا مىخواست، گوشهاشان را كر و چشمانشان را كور مىساخت، كه او بر هر كارى تواناست.
اى مردم، پروردگارتان را كه شما و پيشينيانتان را بيافريده است بپرستيد. باشد كه پرهيزگار شويد.
آن خداوندى كه زمين را چون فراشى بگسترد، و آسمان را چون بنايى بيفراشت ، و از آسمان آبى فرستاد، و بدان آب براى روزى شما از زمين هر گونه ثمرهاى برويانيد، و خود مىدانيد كه نبايد براى خدا همتايانى قرار دهيد.
و اگر در آنچه بر بنده خويش نازل كردهايم در ترديد هستيد، سورهاى همانند آن بياوريد و جز خداى همه حاضرانتان را فراخوانيد اگر راست مىگوييد.
و هرگاه چنين نكردهايد -كه هرگز نتوانيد كرد- پس بترسيد از آتشى كه براى كافران مهيّا شده و هيزم آن مردمان و سنگها هستند.
به آنان كه ايمان آوردهاند، و كارهاى شايسته كردهاند، بشارت ده كه برايشان بهشتهايى است كه در آن نهرها جارى است. و هرگاه كه از ميوههاى آن برخوردار شوند گويند: پيش از اين، در دنيا، از چنين ميوههايى برخوردار شده بوديم، كه اين ميوهها شبيه به يكديگرند. و نيز در آنجا همسرانى پاكيزه دارند و در آنجا جاودانه باشند.
خدا ابايى ندارد كه به پشه و كمتر از آن مثل بزند. آنان كه ايمان آوردهاند مىدانند كه آن مثل درست و از جانب پروردگار آنهاست. و امّا كافران مىگويند كه خدا از اين مثل چه مىخواسته است؟ بسيارى را بدان گمراه مىكند و بسيارى را هدايت. امّا تنها فاسقان را گمراه مى كند.
كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مىشكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده مىگسلند و در زمين فساد مىكنند، زيانكارانند.
چگونه خدا را انكار مىكنيد، در حالى كه مُرده بوديد و او شما را زنده ساخت، باز مىميراند و زنده مىكند و آنگاه به نزد او بازگردانده مى شويد؟
اوست كه همه چيزهايى را كه در روى زمين است برايتان بيافريد، آنگاه به آسمان پرداخت و هر هفت آسمان را برافراشت و خود از هر چيزى آگاه است.
و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمين خليفهاى مى آفرينم، گفتند: آيا كسى را مىآفرينى كه در آنجا فساد كند و خونها بريزد، و حال آنكه ما به ستايش تو تسبيح مىگوييم و تو را تقديس مى كنيم؟ گفت: من آن دانم كه شما نمىدانيد.
و نامها را به تمامى به آدم بياموخت. سپس آنها را به فرشتگان عرضه كرد. و گفت: اگر راست مىگوييد مرا به نامهاى اينها خبر دهيد.
گفتند: منّزهى تو. ما را جز آنچه خود به ما آموختهاى دانشى نيست. تويى داناى حكيم.
گفت: اى آدم، آنها را از نامهايشان آگاه كن. چون از آن نامها آگاهشان كرد، خدا گفت: آيا به شما نگفتم كه من نهان آسمانها و زمين را مىدانم، و بر آنچه آشكار مىكنيد و پنهان مىداشتيد آگاهم؟
و به فرشتگان گفتيم: آدم را سجده كنيد. همه سجده كردند جز ابليس، كه سرباز زد و برترى جست. و او از كافران بود.
و گفتيم: اى آدم، خود و زنت در بهشت جاى گيريد. و هر چه خواهيد، و هر جا كه خواهيد، از ثمرات آن به خوشى بخوريد. و به اين درخت نزديك مشويد، كه به زمره ستمكاران درآييد.
پس شيطان آن دو را به خطا واداشت، و از بهشتى كه در آن بودند بيرون راند. گفتيم: پايين رويد، برخى دشمن برخى ديگر، و قرارگاه و جاى برخوردارى شما تا روز قيامت در زمين باشد.
آدم از پروردگارش كلمهاى چند فرا گرفت. پس خدا توبه او را بپذيرفت، زيرا توبهپذير و مهربان است.
گفتيم: همه از بهشت فرو شويد؛ پس اگر از جانب من راهنمايى برايتان آمد، بر آنها كه از راهنمايى من پيروى كنند بيمى نخواهد بود و خود اندوهناك نمىشوند.
كسانى كه كافر شوند، و آيات خدا را تكذيب كنند خود اهل جهنّمند و جاودانه در آنجا خواهند بود.
اى بنى اسرائيل، نعمتى را كه بر شما ارزانى داشتم به ياد بياوريد. و به عهد من وفا كنيد تا به عهدتان وفا كنم. و از من بترسيد.
و به آنچه نازل كردهام و كتاب شما را تصديق مىكند ايمان بياوريد، و از نخستين كسانى كه انكارش مىكنند مباشيد. و آيات مرا به بهاى اندك مفروشيد و از من بيمناك باشيد.
حق را به باطل مياميزيد و با آنكه حقيقت را مىدانيد، كتمانش مكنيد.
و نماز را برپاى داريد و زكات بدهيد و با ركوعكنندگان ركوع كنيد.
آيا در حالى كه كتاب را مىخوانيد، مردم را به نيكى فرمان مىدهيد و خود را فراموش مىكنيد؟ آيا به عقل درنمىيابيد؟
از شكيبايى و نماز يارى جوييد. و اين دو، كارى دشوارند، جز براى اهل خشوع:
آنان كه بىگمان مىدانند كه با پروردگار خود ديدار خواهند كرد و نزد او باز مىگردند.
اى بنى اسرائيل، نعمتى را كه بر شما ارزانى داشتم و شما را بر جهانيان برترى دادم به ياد بياوريد.
و بترسيد از روزى كه هيچ كس ديگرى را به كار نيايد و هيچ شفاعتى از كسى پذيرفته نگردد و از كسى عوضى نستانند و كسى را يارى نكنند.
و به ياد آريد آنگاه كه شما را از فرعونيان رهانيديم: شما را شكنجههاى سخت مىكردند، پسرانتان را مىكشتند و زنانتان را زنده مى گذاشتند. و در اين آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان بود.
و آن هنگام را كه دريا را برايتان شكافتيم و شما را رهانيديم و فرعونيان را در برابر چشمانتان غرقه ساختيم.
و آن هنگام را كه چهل شب با موسى وعده نهاديم و شما كه ستمكاران بوديد، بعد از او گوساله را پرستيديد.
پس گناهانتان را عفو كرديم، باشد كه سپاسگزار باشيد.
و به ياد آريد آن هنگام را كه به موسى كتاب و فرقان داديم، باشد كه هدايت شويد.
و آن هنگام را كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، شما بدان سبب كه گوساله را پرستيديد بر خود ستم روا داشتيد؛ اينك به درگاه آفريدگارتان توبه كنيد و يكديگر را بكشيد، كه چنين كارى در نزد آفريدگارتان ستودهتر است. پس خدا توبه شما را بپذيرفت، زيرا توبهپذير و مهربان است.
و آن هنگام را كه گفتيد: اى موسى، ما تا خدا را به آشكارا نبينيم به تو ايمان نمىآوريم. و همچنان كه مىنگريستيد صاعقه شما را فرو گرفت.
و شما را پس از مردن زنده ساختيم، شايد سپاسگزار شويد.
و ابر را سايبانتان گردانيديم و برايتان مَنّ و سَلوى فرستاديم: بخوريد از اين چيزهاى پاكيزه كه شما را روزى دادهايم. و آنان بر ما ستم نكردند، بلكه بر خود ستم مىكردند.
و به ياد آريد آن زمان را كه به شما گفتيم: به اين قريه درآييد و از نعمتهاى آن هر چه و هر جا كه خواسته باشيد به فراوانى بخوريد. ولى سجدهكنان از دروازه داخل شويد و بگوييد: بار گناه از ما فرو نه. تا خطاهاى شما را بيامرزيم و به پاداش نيكوكاران بيفزاييم.
امّا ستمكاران آن سخن را ديگر كردند و بر آنان به جزاى عصيانى كه كرده بودند عذابى آسمانى فرود آورديم.
و به ياد آريد آنگاه را كه موسى براى قوم خود آب خواست. گفتيم: عصايت را بر آن سنگ بزن. پس دوازده چشمه از آن بگشاد. هر گروهى آبشخور خود را بدانست. از روزى خدا بخوريد و بياشاميد و در روى زمين به فساد سركشى مكنيد.
و آنگاه را كه گفتيد: اى موسى، ما بر يك نوع طعام نتوانيم ساخت، از پروردگارت بخواه تا براى ما از آنچه از زمين مىرويد چون سبزى و خيار و سير و عدس و پياز بروياند. موسى گفت: آيا مىخواهيد آنچه را كه برتر است به آنچه فروتر است بدل كنيد؟ به شهرى باز گرديد كه در آنجا هر چه خواهيد به شما بدهند. مقرر شد بر آنها خوارى و بيچارگى و با خشم خدا قرين شدند. و اين بدان سبب بود كه به آيات خدا كافر شدند و پيامبران را به ناحق كشتند و نافرمانى كردند و تجاوز ورزيدند.